vervolg

(zitten nu in een cafe te internetten, terwijl naast ons in het grootbeeld stierenvechten plaatsvindt. De spanjaarden zitten te schreeuwen)
30 mei.
Sronden vroeg op. De anderen ook. Om 7 uur afscheid genomen, een beetje emo. Wij weg, en we liepen tegen een Mariaprocessie op in de verte. Toen weer op de route. We zouden over de N120 gaan, maar die was veel te druk, dus terug op de looproute. Heel mooi. Met een Duitser koffie gedronken in de schaduw, het was loeiheet. Het was een overjarige hippie, maar heel aardig. Toen om het stuwmeer heen. Der vissen sprngen erg hoog, maar niet voor mij. Ik heb ze liever uit de rivier. Mooie route en veel mensen ontmoet. Een lang hek zat vol met houten kruisen gemaakt van takjes, wel 3 km lang. Ik heb er ook een gemaakt, het waren er duizenden. Toen kwamen we in Nazarete, 2 en een half uur wachten, tassen neergezet, geinternet, boodschappen gedaan en om 2 uur ingeschreven. We kwamen Maori Charles weer tegen. Hij schijnt stinkend rijk te zijn. Dat was de man van het goedkope potje bonen. We hebben hem een tijd gemist. We waren in de keuken een spelletje aan het doen, en wie stapt er binnen, juist Olivier. Het wordt steeds gekker. Hij slaapt gelukkig hoog in het gebouw. Volgens Charles is hij entertainer en speelt piano in hotels, net als mijn broer Wim deed. Toen we naar beneden liepen kwamen we het echtpaar tegen, dat in St. Jean de tent had helpen drogen. Dus toch weer wat bekenden gezien. De andere groep zijn we kwijt. Maar in de tijd die ons nog rest komen we vast nog wel wat tegen. De baas gaat direct crepes maken en Ria smst naaar >Gre en Benny, die ook wel in de buurt zullen zijn. Heerlijke crepes met jam. Ria gaat nu even plat na de wijn en de crepes, kon haar ogen niet openhouden.
31 mei.
Olivier had het weer voor elkaar. Zijn kamergenoten waren kwaad en slaperig. Fruit gegeten en op weg gegaan. Zouden weer over de 120 gaan lopen. Zogauw we van de looproute afgaan, worden we door iedereen erop gewezen, dat we fout lopen, heel leuk. Bij een rotonde Olivier ontmoet, hij zat zonder geld, leende 20 euro van ons. Wij iedereen ingehaald, omdat de fietsroute korter is. Het weer is prima, een beetje wind, anders is het bloedheet. We waren om 13.10 uur in Najera. 2 uur open, ingeschreven en uiteindelijk kwam Olivier ook. Het is een grote zaal van 90 personen, dus dat wordt een ...nacht. Hij wilde ons meenemen uit eten om terug te betalen, want zijn creditcard deed het nog wel. Maar ik had er geen zin in. Een beetje moe vandaag. Ik was mijn fleeceshirt verloren, hangt altijd achter op mijn rugzak. Vonden in de auberge een ander, bij de achtergelaten voorwerpen.Gingen aan de wandel, na een mislukte vispoging en vonden bij een kledingbak een mooier shirt. de eerste weer terug gedaan en Ria de andere gewassen. Ria eten gemaakt en we kregen van de fransen van gisteren spaghetti en wijn. Ze hebben een Nederlandse schoonzoon, en ik lijk sprekend op zijn vader te lijken, leuk, weer nieuwe kennissen. Nog even een spelletje gedaan, en dan met zijn 90-gen proberen te slapen, ondanks Olivier.
1 juni.
Hij is niet gekomen, ondanks dat hij zich aangemeld had, dus een rustige nacht. Alleen waren er een stuk of 6 italianen als ouwe wijven aan het kakelen. Ria niet goed geslapen. Kwart over 6 opgestaan, eten en weg. Koud, maar stralend weer. Onvoorstelbaar veel klaprozen zijn er en nu ook korenbloemen. De wijngaarden worden hiet bevloeid met enorme goten van beton. Er was een uitzichtspunt, heel mooi met in de verte bergen met sneeuw. Het was een lange tocht van 21 km, met tientallen heuvels e dalen. Gelukkig koelde de wind ons wat af. Toen Sto Domingo binnen gewandeld, snel in de refugio. We hadden een 6-persoons kamer, bedden wel dicht op elkaar, maar geen stapelbedden. Als je je omdraait lig je bij je buurvrouw in bed. Een wie waren daar weer eens, Peter de Nieuwzeelander en Irina de russische. Vooral met Peter een hartelijk weerzien. Wijn , olijven en heel wat bijgepraat. Hij had last van zijn been, en ging over de 120 en veel langzamer. De fransen hebben we hier gemist, later nog even gezien in het dorp.