kou, regen en bijna in Finisterre

donderdag 6 mei.
Vanmorgen later op, was in de wasmachine, wat een luxe. gedouched met een echte handdoek.Pelgrims kijken op het plein, hordes toeristen. Gisteren de 2 brazilianen uit ponforado gezien. Hij wees met een dikke vinger naar mij, en we vielen elkaar in de armen, zo leuk. Nog een stel gezien, ook de 2 coreaantjes weer 2 keer., gewinkeld en mooie dingen als herinnering gekocht. In ons appartement gegeten en toen naar het reisbureau geweest, wij eerst gegoogled. Uiteindelijk voor de bus gekozen, een lange zit, anderhalve dag. Maar eerst nog maar eens naar Fisterra zoals de spanjaarden zeggen. 5 dagen lopen. Mart heeft een boekje gekocht voor de laatste 90 km. dan met de bus terug naar Santiago voor anderhalve dag, er is dan feest. We krijgen nog een beter appartement dan dit van de vrouw van ons huisbaasje. Dan met de taxi naar het busstation en dan anderhalve dag bussen naar Amsterdam Amstel. Martijn komt ons ophalen. We zijn dan 15 mei om 20.30 uur op het Amstelstation. En om een uur of 10 11 thuis. Maar eerst nog heerlijk 5 dagen naar Fisterra.
vrijdag 7 mei.
Alles gedaan, wordt of is een automatisme. ´s avonds alles in de rugzak wat er ´s morgens niet meer uit hoeft. Fruit klaarleggen, want daar lopen we ´s ochtends op tot een uur of 11. Het regende vannacht al, het 2-persoons bed was nu goed, omdat we er kussens onder gedaan hadden. De regenkleding aan. Nu proberen de stad aan de westkant uit te komen. Zouden we met zijn vieren doen. Toen begon het aardig te regenen. De markeringen richting Fisterra waren zeer nauwkeurig, tot op de meter, en pijlen en schelpen. prima. Het was veel rustiger, alleen het idee dat je Santiago had gehad was vreemd. Midden in een bui op een helling een sms van Maria. Een wondermooi bericht, wat ons erg emotioneerde. dikke tranen van geluk. Dit bericht heeft de hele dag onze gedachten bepaald, Je gunt je kind een gelukkig leven met een maatje. De route was heel mooi, maar ook zwaar. 21 km straight up en down. Soms heel slechte paden, dan weer heel mooie. De eucalyptussen rook je overal.Een paar keer samen gerust, heel gezellig. Er lag een boeketje bloemen van Luus op de weg. Nederlanders en 2 Finnen ontmoet. In Negreira de eerste de beste albergue ingedoken. Uitrusten en bijkomen. Geen keuken. Ziet er rustig uit. De hele route is veel rustiger, veel leuke ontmoetingen, amerikanen spanjaarden, hollanders enz. Luus en Mart genieten er ook van en praten met iedereen. Eerst een borrel gedronken op Maria en Tom en daarna hot choco. Toen boodschappen gedaan. Grote supermercado, eindelijk weer franse kaas. Toen pelgrimsmenu genomen met koude patat, maar niet zeuren, bij elkaar was alles lekker. Toen weer gauw naar de albergue. Het is af en toe nog steeds erg koud, we gaan er lekker in, Ria slaapt al, ik nog even deze gelukkige dag schrijven. Dank je St. Jaque en welterusten.
zaterdag 8 mei.
Rustig opgestaan, gegeten en samen weg de stad uit en weg. Toen ieder zijns weegs. Het was in de bergen mistig. De toppen van de eucalyptusbomen zo vaag in de mist en de zon. Niet veel gebeurd, wel weer wat regen. In bar samen wat gedronken en luus en mart wat gegeten, wij een brood gekocht en in een bushokje gegeten met dikke boter en franse kaas. Delicieux. In plaats van 19 km werd het weer 19 km en erg nat. Zitten nu in een kleine luxe albergue. Heel mooi ingericht, ik heb soep gemaakt, want er was weer eens een keuken, bijna geen bestek maar wel 3 kommen en pannen. Er is nu helaas binnen 5 km geen winkel, dus nu heb je een keuken en geen eten. Dus we eten weer des pelegrins. Toen een spelletje gedaan om de koude tijd te verdoen. 2 colaflessen met warm water gevuld om de voeten te warmen. Buiten regent het, binnen stinkt het naar de katerpis, en wij zitten in de kleine mooie keuken met 2 gasjes aan. Nog 3 dagen wandelen en genieten. Een hollander vertelde ons dat hij in tranen was uitgebarsten, toen hij op de rots in Fisterra zat. Mij benieuwen. Voor ons was de aankomst op het plein emo. en het laatste stukje een leuk extra. Het is 7 uur en we gaan eten. Het eten was heerlijk. aardappel,bonen,koolsoep en daarna veel pasta met vleessaus en een toetje. Heerlijk. Toen weer naar ons koude kamertje.´s nachts heeft het veel geregend.
zondag 9 mei. Vroeg eruit, koud, maar droog. Het was dreigend. Overal zag je de sporen van de watermassa van ´snachts, stenen en modder over de weg. We zouden een hoge berg over moeten, maar dat viel mee. Toen begon het weer te regenen. Een das dood langs de weg, een strop voor dat beest, een stropdas. Toen pijlen naar links, wij rechtdoor. Even elkaar kwijt. kwamen elkaar weer tegen. Na een bui weer op pad. In Ponteoveiroa een bar in vanwege de regen. Mart en luus kwamen ook. Toen op weg naar Oveiroa. Zou er plaats zijn? Kwamen om 12.10 aan en moesten buiten tot 13.30 uur wachten, half onder een afdak in de regen. Mart eerst gewaakt met de tassen en toen ik samen met een amerikaanse, de rest ging de bar in. Om 13.30 aan de overkant geinstalleerd. We slapen nu weer vreemd naast elkaar. Contact met 2 duitse meisjes en vrouwen. Iedereen was nat en steenkoud, ondanks een klein kacheltje. Ik heb er thee gemaakt op de primus, iedereen vondt dat lekker. Toen even op bed gelegen, terwijl de anderen naar de overkant gingen. Toen ben ik ook gegaan. Dat betekende 2 keer onder een goot naar de overkant, oftewel zeiknat worden. Ik moest een duits meisje met pannekoekenbeslag helpen en liet haar zien, hoe je metbier en eieren een lekker glad beslagje kon maken. Pan gereinigd en bakken maar. Pannekoeken omhoog gooien in de lucht en 3 coreanen lagen in een deuk. Haar even laten bakken en toen kon ze het. De anderen hadden van een amerikaans stel rijst en linzen gekregen. Wij hadden nog 4 eieren en chorizo en mart en luus nog wat spek. Dus dat werd toch nog een goede maagvulling, als toetje pannenkoek met jam. Fototoestel weigerde, jammer. Toen naar de kamer en proberen droog en warm te worden onder de dekens. Het duurde lang voordat ik warme voeten kreeg, Ria was allang warm, maar we lagen wel lekker. Even nog gesproken met een australier uit sydney, hij vondt de gumtrees zo leuk hier.
maandag 10 mei. Boven gestommel. Heerlijk geslapen, de anderen ook. Eruit, we hadden niets meer. Wij aan de gedroogde pruimen en abrikozen en op pad. Mart en Luus gingen de bar in. Een paar buien gehad, maar heel erg mooie paden, waarlangs het regenwater soms naar beneden gierde. In bar 2 bocadilla´s, fruit, koffie en choco gedronken. Mart en Luus kwamen ook. Na 200 meter splitsing Fisterra of Muchia. Wij links naar Fisterra. onderweg 4 km waterpaden. Samen wat gegeten bij een kapelletje en toen weer verder, steeds dichter bij de atlantische oceaan. Nog een verspreid ponchobuitje, en ook af en toe wat zon. Toen in Cee, bar in en op zoek naar de nieuwe albergue. Via omweggetje gevonden, en dat was nodig dat omweggetje, want er stond op een ruderaal omhekt terreintje allemaal amapoulaçs, met een stok kon ik erbij, dat was een tijd geleden. Zitten nu in de albergue even weer alles op orde brengen. Wassen, drogen wat nat was, douchen, schrijven, emailen en weer een pelgrimsmenu, want er is geen keuken. De franse kaas is bijna ook op. Supermercado aan de overkant. Dan morgen de laatste etappe. De laatste wandeling naar Fisterra. Mijn schoenen houden zich nog prima, geen lekkages. Prent het merk maar in je hoofd. Magnum, Ria eet het en ik loop erop en geen voetengeur. Tot morgen. Als we thuiskomen horen jullie de rest.
p.s. gisteren konden we het verslag niet versturen, hopelijk lukt het nu wel. We zijn inmiddels in Finisterre.