weer thuis

dinsdag 11 mei.
Vandaag de laatste loopdag. Wij vroeg op pad, fris weer. Even langs de beach gelopen en toen achter 3 spaanse pelerino's aan. Alternatief, stijl omhoog. Na 2 km weer gele pijlen, dus weer op de goede route. Toen mooie paden omhoog, omlaag, tot we langs het strand kwamen. Wij erop, het was idyllisch. Schelpen gezocht en lang gewacht op Mart en Luus. We gingen net weg, toen ze eraankwamen, dus weer terug. Wat gedronken en mosselen gezocht en in zeewatr gekookt, lekker. Toen weer op pad en na een uur een nog mooier plekje. Steil naar beneden en daar gegeten, gedronken en vuurtje gestookt. Ria vond nog een zeester en daarna weer op pad. Je zag in de verte Fisterra en de vuurtoren liggen. Het was heerlijk zonnig weer. Langs het strand daar naartoe gelopen en bij een barretje lekker koude cola gedronken. We kregen er 2 gevulde eieren bij, feest. Toen Fisterra ingelopen. We kwamen de dreadlock-duitser en de jehovah's god weer tegen. De albergue ingeschreven, en toen op pad naar het einde van de toenmalige wereld. Eerst nog even de credentials van de camino Santiago-Fisterra gehaald. Ze zien er mooi uit. Toen naar de kaap. Rustig heengelopen en aangekomen bij de 0,00 kmpaal. foto's gemaakt en elkaar gefeliciteerd en een plekje gezocht in de zon. Een schitterend uitzicht. Errst de kleren verbranden, en dat lukte, alles brandde schoon op. Toen geproost met sangria. Het was allemaal heel mooi en goed. Toen ben ik naar beneden gegaan, erg steil, maar niet zeuren. Op 15 meter van de zee was het glad, dus gestopt en heb geprobeerd een steentje te vinden. Toen terug, super duro(moeilijk). steil en klauterend tussen de rotsen en de stekelplanten terug. Eventjes lekker moe. Nog wat helpen verbranden voor een spaans stel en de sangria opmaken. Foto's gemaakt en met een heerlijk gevoel teruggelopen naar de stad en de kamer. Ria en Luus hadden een mooie kaars gekocht voor alle mensen waarvoor we een kaars zouden opsteken. Dat doen we in Santiago. Nu eten, misschien hier, we zien wel. Het was een fantastische laatste dag van onze heel mooie wandeltocht samen, van Burgos naar Cabo Fisterra. In de albergue eten ging niet door, dus Fisterra in. We liepen voorbij een restaurant en zagen de jo,jo's uit Zweden. Ze herkenden mijn hoofd en ik de hare. Naar binnen geknuffel en veel, veel praten. Het eten was niet helemaal jedat, maar een glaasje koffielikeur als slot maakte nog wat goed. Toen gauw naar bed, want het was al 10 over 10.
woensdag 12 mei.
Laat op, alles gedaan, maar konden niet betalen. De tijd verdoen tot kwart voor 12. dan ging de bus. Een bar ingedoken, wat gewinkeld en de rugzakken ophalen voor naar de bus. De amerikaantjes kwamen langs. Even staan praten. Ze waren hun mes kwijt. Wij boden een mes aan, nee zei ze dat moet je vinden. Dus Ria pakte het mes en gooide het op de grond en zei: daar ligt ereen. Ze raapte het op en moest erg lachen. Daarna 3 uur lang de bus in naar Santiago, en lopend naar de huisbaas. Vanwege de aswolk waren de door ons besproken kamers nog verhuurd. We zitten nu op hetzelfde adres in een andere kamer. De stad in met Ria wat boodschappen doen, gegeten, douchen en toen weer de stad in. Naar het feest in het park. Kermis. Het regende, dus niet te lang gebleven. In de kamer de kaars aangestoken en aan al diegenen gedacht, die geld hadden gegeven voor een kaars of gevraagd hadden er een in Santiago op te steken. Met een borrel afgesloten. Morgen nog een dagje shoppen en dan raakt de tijd op en gaan we weer naar huis, ook weer lekker. Een kort busreisje van anderhalve dag (36 uur).
donderdag 13 mei.
Stad in, cadeaux gekocht en samen besloten de kaars op het plein te zetten met Ria's schoenen. Zo gezegd, zo gedaan. De schoenen midden op het plein en de kaars onder een galerij tegenover de kathedraal, en daarna de stad in. Terug, de schoenen stonden er nog en een kaarsje brandde er nog, er stond een agent bij. 's avonds weer even gekeken. De schoenen waren weg en een kaarsje brandde er nog, dus de andere aangestoken. Na de tassen gepakt te hebben naar bed.
P.s. om 12 uur zijn we nog naar de pelgrimsmis geweest, een spaanse aangelegenheid,die niet te volgen was, maar we hebben wel het wierookvat zien zwieren door de kerk.
vrijdag 14 mei.
Vroeg op, alles klaar, nog even de laatste boodschappen en met de taxi naar het busstation. 3 x overstappen en 36 uur in de bus, daar moesten we even doorheen, niet zeuren dus. Veel regen in Spanje, maar uiteindelijk via Rotterdam, Breda, Den Haag om 18.30 uur aangekomen op het Amstelstation. Martijn was er al met zus en Jaques, die had opa en oma erg gemist. Hij rende naar ze toe, heel lief. Even snel een bakkie en toen naar Breezand, waar ze zaten te wachten. Daar werden we heel lief ontvangen door kinderen en kleinkinderen. Daf moest alleen snel naar de Polderevents. Het was versierd. Er was champagne, lekkere hapjes, bloemen, ze hadden weer hun best gedaan, lief hoor. De kleinkinderen vonden het jammer dat ik mijn baard niet had laten staan. Toen de laatste visite vertrokken was, tassen uitgepakt en het bad aangezet.Na het badderen weer heerlijk in ons eigen bedje. Na al die vreemde bedden die we in de albergues gehad hebben, krakende, piepende, met en zonder kuilen, met en zonder veren, hard en zacht, is dat weer goed slapen. En na een heel kort tijdje sliepen we als 2 zeer voldane, gelukkige Santiagobestormers.
Bedankt allemaal voor jullie mails. Het was goed zo.