het wordt warmer

donderdag 8 april.
Na een hardbeddige nacht vroeg op enz. en weg. Het was weer vriesweer, maar ik loop toch met blote kuiten, geen enkel probleem. Een staalblauwe lucht. Geen wind en weer een schitterende tocht. Een gedeelte over de weg naar Castrojerez. In een klooster daar vlak voor zaten nog de nissen waarin de 12e eeuw voedsel voor de pelgrims werd gelegd. Erg indrukwekkend. Het zicht op Castrojerez was ook heel mooi. EWven in de bar, koffiestop en wc. daar kwamen Mart en Luus ook aan. Samen op een stenen bank in de zon gegeten. Zij gingen eerder weg. Aan de voet van een bergrug wachtten ze ons op. Wat gegeten en de berg op. Mooie mineralen gevonden. Het was even zwaar, zo steil omhoog. Boven een magnifiek uitzicht in de verte besneeuwde bergen en mooie vlaktes ervoor. Toen nog steiler naar beneden. Bij splitsing waren we weer bij elkaar en samen de laatste anderhalve km gelopen. De eerste refugio dicht, dus nog een kilometer verderop. Gelukkig was in Itero de la Vega een refugio. Even bijkomen. Bedden klaar, was doen en boodschappen. Bij een kerkhof samen gegeten, maar het werd gauw koud, dus terug. We zitten nu in de laatste zonnestralen buiten. In de slaapzaal 2 denen en een duitse. Erg gelachen met de denen. jij elsko dei (ik hou van jou). dikke pret. lekker geslapen en dromen van de volgende dag.
vrijdag 9 april.
Wij eerst op pad. Elkaar een plaatsje verderop gesproken. Kwamen voor de koffie terecht in een mooie, heel mooie refugio omdat het op het pleintje te koud was. Grote bol koffie en chocola. Mart en Luus eerst weg. Buiten het dorp bij de strobalen zouden we gaan eten. Doe mijn rugzak open, dissaster.. Het blik koffiepoeder was leeggelopen in mijn rugzak. Na de puinhoop opgeruimd te hebben en gegeten en gerdronken weer op pad. We lipen langs een kanaal, helemaal een beetje hollands. We vonden luus en mart bij een sluis met een enorm verval, mooi gezicht. Samen het dorp ingelopen en de refugio opgezocht. Er was kermis in Fromista waar we nu zaten. Later boodschappen gedaan en gegeten in het restaurant naast de refugio, Heerlijk, asperges en forel.
Op tijd naar bed. Dit was wederom een mooie dag en het wordt al warm. Onze ogen zien zo veel, ooievaars, vergezichten, oude gebouwen, schitterende paden, besneeuwde bergen, leeuwerikken en medepelgrims. Het is weer als vanouds. Smeren om niet te verbranden en van iedere stap te genieten. Vandaag een stop om uit de straffe wind te blijven en zochten een plekje van de weg af. Daar lagen de botten van een koe. Heerlijk uit de wind wat gedronken. Het is genieten in quadraat. ´s ochtends vorst, ´s middags hitte en een staalblauwe lucht.
zaterdag 10 april.
Rommelige nacht door de kermisgangers. Het raam was open, dus lawaai. Toch redelijk geslapen. Wij snel op pad, het was minder koud en een minder mooie route langs een autoweg. Koffie in Problacion de Campos en fruit een tijdje later, geen luus en mart. Bij een uitspanning koude cola met ijs. Toen zagen we in de verte Luus en Mart aankomen, die ons niet herkenden, want ik had een t-shirt aan, korte broek en een hoed op, en ria ook, want het was inmiddels heet geworden. Dichtbij zagen ze pas wie we waren. We zouden naar Villacasar de Sirga lopen, om te kijken of we naar Corrion dee los Condes zouden kunnen lopen. Gelukt. Het was nu erg heet. 6 hete km met helemaal niks. berg op en berg af. In Corrion vingen we ze op en hebben samen een refugio gezocht. Bij een wit nonnetje ingeschreven. Gaan zo boodschappen doen en eten maken. Het is zaterdag, 4 dagen stralend weer, bofkonten zijn we en smeren om niet te verbranden, het leven is mooi zo op pad. En..... we hebben de eerste koekoek gehoord, wat een feest. Nu mijn fazant nog en natuurlijk de klaproos. We ontmoeten wat Fransen net als gisteravond bij het eten, dat praat voor ons wat makkelijker, dan spaans. Een beetje thuiskomen in de taal. Dit was het voorlopig weer even. Groeten vanuit een zonnig Spanje.
p.s Gas hebben we nodig om koffie en choco te zetten. En alles verliezen doen we natuurlijk niet. af en toe wat, moet kunnen.